Wednesday, February 20, 2008

အခန္းဆက္ “ ေႏြ ”


ရာသီအမွီပန္းေတြဟာ
ဘာ့ေၾကာင့္မပြင့္ႏုိင္ခဲ့ရတာလဲ..။
ေလာကႀကီးဟာ ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္ျခင္းလား၊
ခလုပ္တုိက္ျခင္းလား ခလုပ္တုိက္ဖိျခင္းလား၊
ေလာကၾကီးက လွပါတယ္
အလွမဲ့ေနရတာ လူတခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ပါ..။

ေျမၾကီးေပၚမွာ
ေရႊသီးဖုိ႔ အားမထုတ္ဘူး
ဗြက္ေပါက္ေအာင္ေရေလာင္းခ်င္သူေတြ။
ရုိးသားေျဖာင့္မတ္ျခင္းေတြ
ေစတနာခ်ဳိ႕ငဲ့ေတာ့
တဖြဖြေျပာေနၾကတဲ့
တရားမွ်တမႈ
လြတ္လပ္မႈေတြ
ဘယ္အရပ္
ဘယ္ေဒသကုိေရာက္ကုန္သည္မသိ...။

ဘာကုိမွ
ဘယ္လုိမွ
ေက်နပ္စရာမေကာင္းတဲ့
ဖားေအာ္သံေတြၾကားမွာ ...

ဘာကုိမွ
ဘယ္လုိမွ
ေအးခ်မ္းစရာမေကာင္းတဲ့
ျမက္ေျခာက္ပင္ေတြၾကားမွာ....

ဘယ္မွာလည္း ေနျခည္ျဖာမယ့္လမ္း
ဘ၀ဟာ ေရတိမ္နစ္
အသားလြတ္ ေဖါင္းေပးခံရ
အသားလြတ္ လူခ်ခံခဲ့ရ
ယုံၾကည္ခ်က္ေတြကုိ နာၾကည္းမႈေတြနဲ႔ မ်ဳိသိပ္ခဲ့ရ။

သန္း(၅၀)ေက်ာ္အတြက္ဆုိၿပီး
အနာဂါတ္ဆုိတာ မရွိ
ရည္မွန္းခ်က္ဆုိတာ ေရေမ်ာကမ္းတင္
တုံးေအာက္က ဖားခ်င္းအတူတူ
သူ႔ၾကေတာ့ ေဖာင္း
ကုိယ့္ၾကေတာ့ ျပား
ျပားတဲ့သူေပၚ အႏုိင္ယူခ်င္သူေတြ...

ကိုယ္ပြားေတြမ်ားရွိေနမလားမသိ
မျမင္ခ်င္တဲ့ မ်က္ႏွာေတြကုိ
မၾကည့္ခ်င္လုိ႔ အခါခါလႊဲခါမွ
မ်က္ႏွာမူရာ အရပ္တုိင္းမွာ
အဲဒီမ်က္ႏွာေတြ။

ကၽြမ္း၀င္ေနရတဲ့၀န္းက်င္
မွားယြင္းလြဲေခ်ာ္ခဲ့ေတာ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မည္း
စိတ္ေတြ ေမာ
အိပ္မက္ေတြ ခါး
ခံစားမႈေတြ ပူ
အေတြးေတြ ရုိင္း
ဦးေႏွာက္ေတြ ပ်က္
ေအာ္....
ေရာမၿမိဳ႕ကုိ ဖ်က္္ဆီးတာ
ေရာမၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြ ဆုိပဲ..။

ေဆာင္းအလြန္မွာ ဘာလုပ္မွာလည္း
စဥ္းစားထားတာမရွိ
စည္းတား ထားတာေတာ့ရွိတယ္...။
ေႏြဦးေရ...
အသံထက္ျမန္တဲ့ ဒုကၡေတြနဲ႔
ငါ ႀကိဳဆုိခ်င္ဘူး
ငါ မလြမ္းခ်င္ဘူး...။

ျပည့္စုံ

No comments: