Friday, February 29, 2008

ခ်ယ္ရီၿမိဳ႕


ပိေတာက္နဲ႔ ခ်ယ္ရီမဟုတ္ေပမဲ့
တေယာက္တနယ္ဆီ
တစ္ေတာလုံး ေ၀ေနတာေတာင္
ငါ့ရင္ထဲ တေတာင္လုံးမႈိင္းလုိ႔
ျမဴႏွင္းေတြေၾကာင့္လား
ေငြႏွင္းမႈန္ေတြေၾကာင့္လား
ရာသီဥတုေၾကာင့္လား
ေသခ်ာပါတယ္….
ငါအရမ္းသတိရေနတယ္
ခ်ယ္ရီ……

ခ်ယ္ရီ နင္ငုိေနတယ္
ခ်ယ္ရီရယ္ ငါစြန္႔ခြာခဲ့တာမဟုတ္
အနာဂတ္အတြက္ငါ ခဏေ၀းေနခဲ့ပါတာ
ေသခ်ာပါတယ္….
ဒီအခ်ိန္ ျမက္ခင္းျပင္အျပည့္ နင္ေၾကြေနၿပီ
ငါ သတိရတယ္
ေၾကြေနတဲ့ နင့္ရင္ခြင္ထက္
ငါေမွးစက္ခဲ့ဘူးတယ္
ဂီတနဲ႔ ေျဖသိမ့္မရ
သံစဥ္နဲ႔ ေဖာ္က်ဴးလုိ႔မရ
ကဗ်ာနဲ႔ပဲ ငါငုိေၾကြးပါရေစ….။

ျပည့္စုံ

သည္ကဗ်ာသည္ က်ေနာ္တခါမွမေရာက္ဘူးေသာ လြမ္းေမာဖြယ္ရာ ေမာရွမ္းျပည္ကုိ ခ်ယ္ရီပန္းျဖင့္ စိတ္ကူးပုံေဖာ္ထားပါသည္ အဘယ္ေၾကာင္ဆုိေသာ္ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ZHC သူကအခုစကၤာပူမွာေက်ာင္းတက္ေနတယ္ သူငယ္ခ်င္းက သူအရမ္းသတိရတဲ့ သူ႔ဇာတိျဖစ္တဲ့ ရွမ္းျပည္အတြက္ ကဗ်ာတပုဒ္စပ္ဆုိေပးပါဆုိလုိ႔.. က်ေနာ္လည္း မအားလပ္တဲ့ၾကားက မေရာက္ဘူးေသာ ေဒသအေၾကာင္းကုိ စပ္ဆုိေပးရတဲ့အတြက္ အမွားအယြင္း အလြဲအေခ်ာ္ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မည္ ဒါေပမယ့္ ျဖည့္ၿပီးခံစားေပးပါ…. ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ သူအရမ္းခံစားေနရတယ္… ခ်ယ္ရီပင္နဲ႔ေ၀း… ေတာင္ျပာတန္းနဲ႔ေ၀း အားလုံးရဲ့အေ၀းမွာ ……. သူ႔လုိပဲ ေျဖသိမ့္မရ ေ၀ဒနာေတြအားလုံးမွာ ကုိယ္စီကုိယ္စီရွိၾကမယ္ဆုိတာ… က်ေနာ္နားလည္ပါတယ္.. က်ေနာ္လည္းထုိ႔အတူ ထပ္တူခံစားရတယ္…
စာဖတ္သူ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြမ်ားလည္း ခံစားရမယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္သိခြင့္ရွိမလား…. ထပ္တူလား….. သုိ႔မဟုတ္… ထုိ႔ထက္ပုိလား…. သုိ႔မဟုတ္……..

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္ ...

Wednesday, February 27, 2008

မဲေဆာက္မွာ မုိးေတြရြာတုန္းက


သက္ဆင္ရဲ့
အိမ္ျပန္ခရီးကုိႀကိဳဆုိျခင္းလား
ေဖာက္ျပန္တဲ့ ရာသီဥတုေၾကာင့္လား
မုန္တုိင္း၀င္လုိ႔လား
သႀကၤန္အႀကိဳလား
တဒဂၤေအးခ်မ္းသြားတယ္
ရုိးတံက်ဲက်ဲနဲ႔
ရြက္ေၾကြကင္းစင္
ဟင္းလင္းျပင္ျဖစ္ေနတဲ့
ပတ္၀န္းက်င္ကေတာ့
ႏုိးထလာမယ့္ေႏြဦးနဲ႔အတူ
ပုရစ္ဖူးသစ္ေတြ
ဖူးပြင့္လုိ႔ေ၀ဆာလာေတာ့မယ္။

ေအာ္သံရုိင္းရုိင္း မုန္တုိင္းေတြ
တခ်ိန္တည္းမွာ ဆင့္ပြားဆင့္ပြား
အခ်ိန္အခါမဟုတ္ ရြာသြန္း
ေရႊေခတ္ေရာက္ၿပီဆုိတဲ့
ျမန္မာျပည္ကေတာ့
မီးခုိးမႈိင္းေတြနဲ႔
ေႏြဦးကုိ ႀကိဳဆုိ
ေျပာင္းလဲေနတဲ့ ေရစီးေၾကာင္းထဲ
လုိက္ပါႏုိင္ျခင္းမရွိ
နစ္သထက္နစ္။

တစ္ဖက္က
ကုလားထုိင္ေပၚမွာ
တစ္ဖက္ကေတာ့
အဓမၼဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္
ငတ္ျပတ္မႈေတြနဲ႔
ေျမျပင္ေပၚရပ္လုိ႔
ကြန္စတီက်ဴးရွင္း
မွန္ေနလား မွားေနလားမသိ
ျပည္သူေတြကေတာ့
တဂြီဂြီ ျမည္ေနတဲ့ အစာအိမ္
ခၽြတ္ယြင္းေနတဲ့ က်န္းမာေရး
ေရာဂါဗရပြနဲ႔ ေဆးမရွိဘူး။

ခံစားေနရတာခ်င္း အတူတူ
ေကာင္းကင္ႀကီးကေတာ့
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရြာသြန္းေနေလရဲ့။

ျပည့္စုံ

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္ ...

Tuesday, February 26, 2008

ေႏြဦးအိပ္မက္


၀ႆန္ကေတာ့ စုံးစုံးျမဳပ္သြားၿပီ
ေျမာက္ျပန္ေလ ေသြးတဲ့
ျမဴႏွင္းမႈန္ျပျပ တစ တစနဲ႔
ေ၀ေနရာက ပိျပားလာတယ္..
လတ္ဆတ္တဲ့ ေႏြဦးကေတာ့
စိမ္းလန္းျခင္းေတြယူေဆာင္မလာခဲ့ပါ..။

တြန္သံခ်ဳိတဲ့ ေရႊၾသကေတာ့
ရုိးတံၿပိဳင္းၿပိဳင္း ပင္အုိယံထက္
ေႏြအႀကိဳေတးကုိ
လြမ္းခ်င္းေတြနဲ႔ သီက်ဴး
ေ၀းေနလည္း ေမွ်ာ္လင့္ရင္း
အက်ည္းတန္စြာနဲ႔
အထီးက်န္ရာသီကုိ ႀကိဳေနေလရဲ့...။

ေကာသလမင္းရဲ့ နိမိတ္ပုံ
အိပ္မက္ေတြေၾကာင့္လား....
ေသခါနီး လူေျပာခံရေအာင္ လုပ္ေနတဲ့
အျဖစ္အပ်က္ေတြေၾကာင့္လား...
ပါးစပ္ေပါက္ၾကီးထဲက ထြက္တဲ့
အသံမ်ဳိးစုံေၾကာင့္လား...
ကာရန္မညီတဲ့ စြန္းထင္းမႈေတြနဲ႔
အလြမ္းေတြ တစစီေၾကြမြ
ၾကယ္ေရာင္နဲ႔ေ၀း
လေရာင္နဲ႔ ေ၀း .... ..... ေ၀းသြား
ေမွာင္ရီ၀ုိးတ၀ါးမွာ
ေႏြဦးအတြက္ အိပ္မက္ေတြရက္ရွည္ခဲ့ေပါ့....။


ျပည့္စုံ

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္ ...

Wednesday, February 20, 2008

အခန္းဆက္ “ ေႏြ ”


ရာသီအမွီပန္းေတြဟာ
ဘာ့ေၾကာင့္မပြင့္ႏုိင္ခဲ့ရတာလဲ..။
ေလာကႀကီးဟာ ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္ျခင္းလား၊
ခလုပ္တုိက္ျခင္းလား ခလုပ္တုိက္ဖိျခင္းလား၊
ေလာကၾကီးက လွပါတယ္
အလွမဲ့ေနရတာ လူတခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ပါ..။

ေျမၾကီးေပၚမွာ
ေရႊသီးဖုိ႔ အားမထုတ္ဘူး
ဗြက္ေပါက္ေအာင္ေရေလာင္းခ်င္သူေတြ။
ရုိးသားေျဖာင့္မတ္ျခင္းေတြ
ေစတနာခ်ဳိ႕ငဲ့ေတာ့
တဖြဖြေျပာေနၾကတဲ့
တရားမွ်တမႈ
လြတ္လပ္မႈေတြ
ဘယ္အရပ္
ဘယ္ေဒသကုိေရာက္ကုန္သည္မသိ...။

ဘာကုိမွ
ဘယ္လုိမွ
ေက်နပ္စရာမေကာင္းတဲ့
ဖားေအာ္သံေတြၾကားမွာ ...

ဘာကုိမွ
ဘယ္လုိမွ
ေအးခ်မ္းစရာမေကာင္းတဲ့
ျမက္ေျခာက္ပင္ေတြၾကားမွာ....

ဘယ္မွာလည္း ေနျခည္ျဖာမယ့္လမ္း
ဘ၀ဟာ ေရတိမ္နစ္
အသားလြတ္ ေဖါင္းေပးခံရ
အသားလြတ္ လူခ်ခံခဲ့ရ
ယုံၾကည္ခ်က္ေတြကုိ နာၾကည္းမႈေတြနဲ႔ မ်ဳိသိပ္ခဲ့ရ။

သန္း(၅၀)ေက်ာ္အတြက္ဆုိၿပီး
အနာဂါတ္ဆုိတာ မရွိ
ရည္မွန္းခ်က္ဆုိတာ ေရေမ်ာကမ္းတင္
တုံးေအာက္က ဖားခ်င္းအတူတူ
သူ႔ၾကေတာ့ ေဖာင္း
ကုိယ့္ၾကေတာ့ ျပား
ျပားတဲ့သူေပၚ အႏုိင္ယူခ်င္သူေတြ...

ကိုယ္ပြားေတြမ်ားရွိေနမလားမသိ
မျမင္ခ်င္တဲ့ မ်က္ႏွာေတြကုိ
မၾကည့္ခ်င္လုိ႔ အခါခါလႊဲခါမွ
မ်က္ႏွာမူရာ အရပ္တုိင္းမွာ
အဲဒီမ်က္ႏွာေတြ။

ကၽြမ္း၀င္ေနရတဲ့၀န္းက်င္
မွားယြင္းလြဲေခ်ာ္ခဲ့ေတာ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မည္း
စိတ္ေတြ ေမာ
အိပ္မက္ေတြ ခါး
ခံစားမႈေတြ ပူ
အေတြးေတြ ရုိင္း
ဦးေႏွာက္ေတြ ပ်က္
ေအာ္....
ေရာမၿမိဳ႕ကုိ ဖ်က္္ဆီးတာ
ေရာမၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြ ဆုိပဲ..။

ေဆာင္းအလြန္မွာ ဘာလုပ္မွာလည္း
စဥ္းစားထားတာမရွိ
စည္းတား ထားတာေတာ့ရွိတယ္...။
ေႏြဦးေရ...
အသံထက္ျမန္တဲ့ ဒုကၡေတြနဲ႔
ငါ ႀကိဳဆုိခ်င္ဘူး
ငါ မလြမ္းခ်င္ဘူး...။

ျပည့္စုံ

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္ ...

Saturday, February 2, 2008

မဲေဆာက္(သုိ႔မဟုတ္) ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္ရြာသားမ်က္ေစ့

ဘ၀လႈိင္းတံပုိးေတြၾကားထဲကၿမိဳ႕
အလိမ္အေခါက္မ်ားတဲ့ၿမိဳ႕
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အရုိက္ခ်ဳိးခံခဲ့ရတဲ့ၿမိဳ႕
ဘ၀တခုလုံး စုံးစုံးျမဳပ္ခဲ့ရတဲ့ၿမိဳ႕
ေနာင္တေတြ တသီၾကီးနဲ႔ၿမိဳ႕
ဘ၀အေမာေတြထဲကၿမိဳ႕
.... .... ..... ..... .... ။

ရွင္သန္လာခဲ့
အိပ္မက္ေတြနဲ႔အတူ
ကမာၻၾကီးကၾကိဳလင့္ေစာင့္ေန
ေတာက္ပတဲ့ ေန႔သစ္ေတြဆီ
သံသရာ အၿငိဳးေတြေၾကာင့္လား
လမ္းတ၀က္မွာ ေပ်ာက္ရွသြားခဲ့
ေတာေမာင္းရဲ့ ဆုိက္အၾကည့္မွာ
“ ဆ၀ါဒီ ခပ္” မွာအားနည္းသြားခဲ့ၾက..။

လွ်ပ္စစ္မီး
ျပည္တြင္းစစ္မီး
ေသာကအပူမီး
ေျမကမမ်ဳိ လူလူအခ်င္းခ်င္းသာမ်ဳိ
အေသြးအသားကုိ ျပန္ေရာင္းတဲ့အထိ..။
ဘ၀တစ္ခုလုံး စုတ္ျပတ္သပ္သြားေအာင္
မုိက္မဲတယ္လုိ႔ဘဲ ေျပာေျပာ
ပတ္၀န္က်င္ တံေတြးခြက္ထက္
မိသားစုအေရး ပုိမည္မထင္။

ျမန္မာ စကားေတြ အသံေတြ
ေစ်းထဲမွာ
စက္ရုံေတြမွာ
ေဟာ္တယ္ကုတင္ေတြမွာ
ဇိမ္ခန္းေတြမွာ
ဘီယာဘားေတြမွာ
စုိက္ခင္းေတြမွာ
ေဆာက္လုပ္ေရး ဆုိဒ္ေတြမွာ....။

၀ဋ္ေၾကြးေၾကာင့္လား
ေရွာင္မရတဲ့ သံသရာေၾကာင့္လား
ကယ္သူမဲ့ ဘ၀ေတြ
“ ေက်ာင္းမေနဘူးေသးပါဘူး
သားေက်ာင္းစာအုပ္ဖုိးမတတ္ႏုိင္လုိ႔
သားက သူေတာင္းစားအစစ္မဟုတ္ပါဘူး
.... ...... ..... ..... ”
အနာဂတ္မဲ့ ရွင္သန္ေနၾကတဲ့
အလင္းမဲ့ေန႔ေတြနဲ႔အတူ
ပန္းေလးေတြမေ၀ခင္မွာေၾကြခဲ့ ....
ေအာ္ .... ဆုေတာင္းမွားခဲ့ၾကလုိ႔လား....။

ျပည့္စုံ

ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္ ...